یک روز کاری لوله بازکن در محله پونک تهران
من یک لوله بازکن حرفه‌ای هستم که در محله پونک و بلوار فردوس فعالیت می‌کنم. در این پست داستان یک روز کاری خودم رو براتون نوشتم.
ساعت ۶:۳۰ صبح، با صدای آلارم گوشیم از خواب بیدار می‌شم. شغل لوله بازکنی در پونک عادتم داده زود بیدار شم، چون مشتری‌ها معمولاً صبح زود، وقتی می‌خوان برن سر کار، متوجه مشکلات گرفتگی لوله‌های فاضلاب میشن. یه صبحونه مختصر می‌خورم – نون و پنیر و چای. همسرم که هنوز خوابه، مثل همیشه برام لقمه آماده گذاشته برای توی راه.
قبل از حرکت، طبق عادت همیشگی تمام وسایل کارم رو چک می‌کنم. فنر برقی که قلب کار ماست رو خوب وارسی می‌کنم. موتورش سالمه و فنرش هم تمیز و روغن‌کاری شده. پمپ باد، انواع آچار، تراز و چراغ قوه رو چک می‌کنم. یه دست لباس کار تمیز هم همیشه همراهمه. تجربه بهم یاد داده که باید برای هر شرایطی آماده باشم.
ساعت ۷:۴۵ اولین تماس روز رو دریافت می‌کنم. خانمی از برج‌های مهتاب پونک تماس گرفته، صداش نگرانه. میگه از دیشب سینک آشپزخونه‌شون کند تخلیه میشه و حالا کاملاً گرفته. تو ترافیک سنگین صبحگاهی بزرگراه اشرفی اصفهانی گیر می‌کنم. این مسیر رو خوب می‌شناسم، تقریباً هر روز یکی دو تا کار تو این منطقه دارم. حدود ۸:۲۰ میرسم به برج.
نگهبان برج من رو می‌شناسه، قبلاً هم اینجا کار کردم. راهنماییم می‌کنه به واحد مورد نظر. یه آپارتمان شیک طبقه هشتم. خانم خونه با دیدنم انگار خیالش راحت میشه. براش توضیح میدم که این مشکل تو آپارتمان‌های این منطقه رایجه – چربی و پسماند غذا به مرور تو لوله جمع میشه و باعث گرفتگی میشه.
اول با دوربین مخصوص داخل لوله رو چک می‌کنم. حدسم درست بود – یه لایه ضخیم چربی دور تا دور لوله رو گرفته. با فنر برقی تمیز و بهداشتی که فقط برای سنک‌های آشپزخانه استفاده میشه شروع می‌کنم، دستگاه رو روی دور کند تنظیم می‌کنم تا به لوله آسیب نرسه. صدای چرخش فنر تو لوله می‌پیچه. بعد از حدود ۱۵ دقیقه کار با فنر، کمی ماده شیمیایی مخصوص اضافه می‌کنم که چربی‌ها رو حل کنه. در نهایت با فشار آب داغ، مسیر رو کاملاً تمیز می‌کنم. کل کار حدود ۴۰ دقیقه طول می‌کشه.
ساعت ۱۰ صبح، تماس بعدی از یه مجتمع مسکونی نزدیک میدان عدل میاد. مدیر ساختمون تماس گرفته، میگه از دو روز پیش طبقه سوم مشکل فاضلاب داره و آب تو حموم و توالت بالا میزنه. این یکی کار پیچیده‌تریه. وقتی میرسم، اول همه واحدها رو چک می‌کنم. مشکل از لوله اصلی فاضلابه که تو داکت ساختمونه. باید از پشت بام برم و از طریق لوله هواکش کار کنم.
هوا گرمه و کار تو داکت سخت‌تر. عرق از سر و روم می‌ریزه. با چراغ قوه داخل لوله رو بررسی می‌کنم – یه تیکه پلاستیک و مقدار زیادی موی سر و رسوبات صابون باعث گرفتگی شده. ۲ ساعت طول می‌کشه تا با فنر بلند مخصوص، تمام مسیر رو باز کنم. بعد با دوربین دوباره چک می‌کنم تا مطمئن شم مشکل کاملاً حل شده.
ظهر که میشه، گرسنه‌ام و خسته. می‌رم یکی از ساندویچی‌های قدیمی سر خیابان سردار جنگل. صاحب مغازه من رو می‌شناسه، اکثر روزها اینجا ناهار می‌خورم. یه ساندویچ کتلت با نوشابه سفارش میدم. همیشه غذا همراهم نمی‌برم چون کار ما قابل پیش‌بینی نیست – نمی‌دونی کی و کجا گیر می‌کنی.
عصر دو تا کار دیگه دارم. اولی تو یکی از کوچه‌های بالای بلوار میرزابابایی هست. یه خونه قدیمی با گرفتگی توالت. خوشبختانه با پمپ باد حل میشه، نیازی به فنر زدن نیست. به صاحبخونه توصیه می‌کنم که از انداختن دستمال کاغذی تو توالت خودداری کنن.
کار دوم نزدیک مرکز خرید پونک هست. یه گرفتگی جزئی در سینک ظرفشویی هست که با ۱۰ دقیقه فنرزنی مشکل حل میشه. واشر سینک هم به نظر می‌رسه مشکل داره، که اون رو هم تعویض می‌کنم. این کارها ساده‌ترن ولی باید با دقت انجام بشن. همیشه چند تا واشر با سایزهای مختلف همراهم دارم.
یکی از مشتری‌های دیروز که مربوط به لوله بازکنی در بلوار فردوس بود امروز زنگ زده بود و بابت تلاش‌های دیروزم تشکر کرد. مشکلش مربوط به لوله بازکنی توالت فرنگی بود که در کمتر از ۳۰ دقیقه با فنرزنی حل کردم.
داشتم فکر می‌کردم که امروز کارم تمومه که یه تماس اضطراری میاد – از یه خونه تو خیابان عدل جنوبی. صاحبخونه میگه از سقف حموم طبقه پایین آب چکه می‌کنه. این جور موارد اضطراری رو نمی‌تونم رد کنم، می‌دونم که چقدر می‌تونه خسارت بار باشه.
تا ساعت ۹ شب طول می‌کشه تا مشکل رو پیدا کنم – یه ترک مویی تو لوله فاضلاب کف حموم طبقه بالا. فعلاً با یه چسب مخصوص موقتاً درزگیری می‌کنم و قرار می‌ذارم فردا برگردم برای تعمیر اساسی‌تر. این کار نیاز به کنده‌کاری و تعویض قسمتی از لوله داره.
ساعت ۱۰ شب میرسم خونه. خسته‌ام اما از کارم راضی‌ام. امروز شش تا مشکل رو حل کردم و مردم رو از گرفتاری نجات دادم. یه دوش می‌گیرم، شام مختصری می‌خورم و وسایلم رو برای فردا آماده می‌کنم. می‌دونم که فردا هم یه روز پر کار دیگه در پیشه. قبل از خواب به این فکر می‌کنم که شغل ما شاید از بیرون ساده به نظر برسه، اما نیاز به تجربه، دانش فنی و مهمتر از همه صبر و حوصله داره. هر روز با مشکلات جدیدی روبرو میشیم و هر کدوم راه حل خودش رو می‌طلبه.